Saopštenje za javnost

U cilju preciznijeg, korektnijeg i objektivnijeg informisanja javnosti, a povodom stavova iznijetih neposredno nakon Okruglog stola u organizaciji Savjeta za zaštitu od diskriminacije, kao i onih koji su iznijeti u emisiji „Okvir“ urednika i voditelja Zorana Lekovića, Udruženje mladih sa hendikepom Crne Gore saopštava sljedeće:

Kao prvo, predstavnica UMHCG-a je napustila okrugli sto zbog generalnog nezadovoljstva položajem lica s invaliditetom u Crnoj Gori, povremenim (po potrebi), najčeše u političke svrhe, manipulisanjem osobama s invaliditetom i onim što je „učinjeno u njihovu korist“, kao i dugogodišnjim odnosom prema ovoj populaciji od strane države i Vlade.

Savjetnik Premijera za ljudska prava i zaštitu od diskriminacije i Sekretar Savjeta g-din Jovan Kojičić, je odmah nakon završetka pauze, na koju je prethodno pozvao, sam kršeći plan rada, predstavnicima NVO koji su tražili diskusiju, odbijanjem, jasno dao do znanja, da nijesmo u istim/ravnopravnim pozicijama, jer je on, odnosno Vlada ta koja odlučuje, a mi treba da se pokoravamo. Time je automatski uskraćeno načelo o kojem se predstavnici Vlade stalno deklarativno zalažu, tj. načelo ravnopravnosti dvaju strana, koje bi trebale da teže istom cilju: većem stepenu poštovanja ljudskih prava u Crnoj Gori.

Ovakvo razmišljanje dodatno može biti potkrijepljeno ocjenama g-dina Kojičića u toku emisije Okvir o relevantnim NVO i onima koje su manje relevantne ili to uopšte nijesu. Čudno, da je gospodin Kojičić tako brzo promijenio mišljenje o Udruženju mladih sa hendikepom Crne Gore, u odnosu na period od prije 2 godine, s obzirom na to da se stavovi i način rada UMHCG apsolutno nijesu promijenili. Otkud na kraju pravo g-dinu Kojičiću da on, s obzirom na to da je u pitanju Vladin službenik, ocjenjuje relevantnost neke organizacije, na osnovu kojih kriterijuma i načela? Lako je zaključiti da se ovakvim kvalifikacijama izazivaju podjele u NVO sektoru i favorizuju pojedine NVO, a one kritički nastrojene odbacuju kao nerelevantne, čime i sam g-din Kojičić demantuje sebe u izjavama o otvorenosti prema NVO-ima o kojoj je govorio u toku emisije.

Kao drugo, u najavi emisije koja je bila objavljena na sajtu RTCG stoji: „Emisija “Okvir” baviće se učincima Vladinog Savjeta za zaštitu od diskriminacije. Da li smo napredovali na polju poštovanja prava svih građana bez obzira na pol, vjeru, seksualnu orjentaciju? Da li je unaprijeđen položaj lica sa invaliditetom? Zašto je desetak NVO napustilo nedavno održani Okrugli sto, na kojem se govorilo o izvještaju EK u ovoj oblasti?“, a da pri tom tokom emisije apsolutno nije bilo riječi o „napretku“ u oblasti prava lica s invaliditetom. Pitamo, čime bi se g-din Kojičić i imao pohvaliti s obzirom na činjenicu  da, od obrazovanja Savjeta za zaštitu od diskriminacije, pa do danas nije prisustvovao nijednoj konferenciji/okruglom stolu i sl., posebno na međunarodnom nivou, koji je za temu imao prava osoba s invaliditetom. Jednostavnim uvidom na sajtu Vlade, linku Savjeta za zaštitu od diskriminacije lako je uočiti da je g-din Kojičić prisustvovao brojnim događajima, na međunarodnom nivou, koji su za temu isključivo imali ljudska prava LGBT osoba. Ni najmanje nam nije cilj da kvalifikujemo i ocjenjujemo ili dijelimo ljudska prava i grupacije na manje bitne ili nebitne, već se naprotiv, opravdano, pitamo kakav je mandat g-dina Kojičića kao Sekretara Savjeta? U tom smisli je potpuno nepotrebno da se g-din Kojičič izvinjava građanima/građankama u toku emisije i podsjeća na izvinjenje Savjeta poslato javnosti nakon njegovog konstituisanja, „građankama i građanima koji su u prošlosti, po bilo kom osnovu, bili predmet diskriminacije, poručujući da je država Crna Gora odlučna da se izgradi u društvo u kome se poštuju sva ljudska prava“, jer je diskriminacija i te kako prisutna i danas. Pohvaljivati se čestitkama ambasadora i predstavnika međunarodne zajednice, a pritom zanemariti činjenicu da je g-din Drobnić jasno naglasio i tokom uvodnog izlaganja na Okruglom stolu da je „zabrinjavajuća situacija sa stanovišta prava osoba s invaliditetom“, dovoljno govori o posvećenosti Vlade i Savjetnika za ljudska prava i zaštitu od diskriminacije da se ozbiljno pozabavi ovim pitanjima.

Ponavljanja je bilo u nedogled, pričalo se na svim mogućim sastancima i skupovima, pisalo više puta u izvještaju EK o napretku, da u oblasti ljudskih prava osoba s invaliditetom nema napretka, i zar je neko posle svega očekivao da se to ponovi na Okruglom stolu nakon što su i gospoda zvaničnici napustili isti.

Na kraju zanimljiva je potreba g-dina Kojičića da se upušta u svojevrsnu sociološku analizu predstavnika NVO koji su napustili skup, kvalifikujući ih kao „zaostale“ u odnosu na Švedsku, na koju se poziva, kad mi sa aspekta ljudskih prava kasnimo za Švedskom decenije, a ne po ponašanju predstavnika NVO. Da li se g-din Kojičić zapitao kad bi se i na koji način govorilo o pravima osoba s invaliditetom da nije tih istih NVO? Takođe, je zaboravio da je sa sociološkog aspekta i te kako opravdan postupak revolucionizma kao vida otklanjanja društvene nepravde i postizanje promjene.

Marina Vujačič

Izvršna direktorica UMHCG-a

dipl. spec.sci socilogije